Project buitenplek Martini Ziekenhuis Groningen voor patiënten van de Intensive Care en terminale patiënten
Even buiten in de binnentuin
Voor patiënten op de Intensive Care of patiënten die binnenkort in het ziekenhuis komen te overlijden, is het fijn zijn om (nog) een keer naar buiten te gaan. Om de wind te voelen, een vogel te horen fluiten of zoals de patiënt in bovenstaande stukje, nog een keer zijn hond te kunnen aaien. Samen met naasten éven in een andere sfeer dan die van het ziekenhuis te zijn. De buitenlucht zorgt voor kleur op de wangen, zorgt voor sneller herstel en geeft wilskracht en vechtlust om beter te worden. Doordat deze patiënten in bed aan veel apparatuur gekluisterd zijn, wordt een drempel ervaren om door het ziekenhuis vervoerd te worden en in een openbare plek van het ziekenhuis te zijn; ze worden aangestaard door andere bezoekers in het ziekenhuis.
“Even van de afdeling af. Even weg van de vele prikkels. Even in een andere omgeving zijn en rust om je heen ervaren.”
“Samen in de buitenlucht zijn en genieten van de geluiden daar. De getijden voelen,”
Tineke Schanssema, naaste